(..) schodzenie jest jak złapanie włóczki zwisającej ze swetra, który właśnie przez wiele godzin robiło się na drutach, i ciągnięcie za nią, aż cały sweter spruje się i zmieni w kupkę wełny. Wędrówka PCT* była szaleńczym wysiłkiem nieustannego dziergania swetra i prucia go raz za razem. Jakby wszystko, co można było zyskać, miało być od razu bezpowrotnie stracone.
*Pacific Crest Trail
Cheryl Strayed "Dzika droga. Jak odnalazłam siebie".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz